door Debby Rummens | 7 februari, 2018 | Engeland, Opleiding
De lessen van week 11
Deze week is het lesprogramma enigszins standaard. De ochtenden beginnen met een case enactment, waarbij een student als practitioner speelt en de docent als cliënt met iedere keer weer andere klachten. Ontzettend leerzaam, want het is wel eens zoeken naar het stellen van de juiste vragen. Ondanks dat het serieus werk is, wordt er heel veel gelachen.
De anatomielessen blijven we erin houden. Deze week leerden we het urinewegsysteem en maakten we een begin met het endocriene stelsel (hormonen). En op vrijdag wordt deze kennis weer getoetst.
Verder leren we weer nieuwe technieken erbij. We hebben de Upper Zone (nek), nu afgerond. We kunnen de gehele nek een release geven. Waar je je over blijft verbazen is, dat naast de onderrug, de nek ook een gebied is waar veel stress vandaan kan komen. Vaak zijn klachten die ontstaan in armen, ellebogen, polsen en handen terug te leiden naar stress in de nek. Zelfs klachten in het gezicht, keel, en hoofdpijn/migraine zijn hieraan te relateren. Chemische stress, wat kan ontstaan door een reactie van het lichaam op dingen die we eten, inhaleren of op ons lichaam smeren kan worden getest in de nek. Kortom een heel interessant gebied.
Wat wel heel fijn is om te merken, is dat wij de nieuwe technieken heel snel oppakken. Vaak hoeft het een of twee keer voor gedaan te worden en kunnen we het zelf. Dat was in het begin wel even anders! Wat zijn we allemaal gegroeid de afgelopen weken. We hebben inmiddels ook al diverse partners gehad die we een release geven. Ook de docenten mogen (moeten) we een release geven, zodat ze zelf kunnen ervaren waar onze techniek nog bijgeschaafd moet worden. Wat steeds belangrijker wordt, is dat we de release patronen steeds onbewuster kunnen toepassen en dat we een ritme krijgen, die voor de klant prettig voelt en waar het lichaam mee aan de slag gaat.
Een Zuid-Afrikaans Braai
Afgelopen woensdag was onze docente Gwen jarig. Zij had ons uitgenodigd voor een Braai, een BBQ. Woensdagmiddag was onze vrije middag en een groot deel van de studenten volgde een workshop over “The Art of Swimming” door Steven Shaw. Een techniek van zwemmen waarbij je lichaam en ruggengraat in een lijn blijven liggen. Andere studenten hielden zich bezig met het werven van klanten voor de stageperiode.
’s Avonds was de BBQ, tijdens de Volle Maan, die prachtig aan de hemel stond. We hebben heerlijk genoten van lekker vlees en geweldige salades die we overigens zelf hadden gemaakt. Ook de toetjes, een Zuid-Afrikaanse cake en een taart gemaakt door de dochter van Gwen, waren verrukkelijk. En met zijn allen eten in het leslokaal is ook erg gezellig!
Bezoek
Donderdag was weer een spannende dag. Deze ochtend zouden mijn man en mijn jongste dochter een paar dagen op bezoek komen. Iets waar je echt naar uitkijkt. Ze waren er al tijdens de koffiepauze, dus ik kon ze snel ophalen vanaf het station. Niets is leuker dan op het station te worden verwelkomd door een klein meisje die hard op je af komt rennen! Ze had me gemist!
De komende dagen zijn heerlijk. Vrijdagavond gaan we met een deel van de studenten naar The Timble Inn, de pub waar we met kerst ook hebben gegeten. Een hele gezellige avond, met lekker eten. Zaterdag is het jammer genoeg erg regenachtig, maar toch besluiten we er op uit te gaan. Eerst naar Dorchester en daarna nog naar Durdle Door. Lekker uitwaaien en een frisse neus halen.
Op zondag is het helaas alweer voorbij. We blijven lekker wat aanrommelen in de cottage en ik breng ze ’s middags weer naar het station. Ze hebben nog een reis van ruim 1,5 uur te maken naar het vliegveld in Southampton, om van daaruit naar huis te vliegen. Gelukkig is het nog maar 5 weken en dan kan ik de kinderen weer full-time zien en knuffelen. Maiko zie ik gelukkig alweer eerder, want die komt in de laatste week nog een paar dagen, zodat hij er ook is met de diploma uitreiking op 10 maart.
De eerste stageklanten
Langzaamaan komen de eerste boekingen van klanten binnen. Op vrijdag heb ik weer een drempel overwonnen voor mijzelf. Ik zag er een beetje tegenop op klanten telefonisch te woord te staan. Maar toen er vrijdagmiddag gebeld was en de voicemail ingesproken was, moest er toch teruggebeld worden. Niet nadenken en gewoon DOEN! Zo geschiedde, en het ging prima. Ik kon mijzelf prima duidelijk maken in het Engels en zij begrepen mij ook voldoende. En ik kon meteen 4 personen inboeken! Vaak maak je je druk om iets, wat helemaal niet waar is.
Praktijkruimte
Mijn week eindigde fantastisch. Ik kan het hoofdstuk “praktijkruimte zoeken” afsluiten. Inmiddels heb ik een perfecte ruimte gevonden in Heerhugowaard, waar ik straks mijn klanten kan gaan ontvangen. Goed bereikbaar, voldoende parkeerruimte en de ruimte zelf is ook heel ruim!
Eind maart/begin april zijn jullie allemaal welkom aan de W.M. Dudokweg 49, in Heerhugowaard. Dit is in het Dudok Business Center, tegenover Espeq opleidingscentrum. Mijn praktijk bevindt zich op de begaande grond, heeft een mooie ontvangstruimte en wordt de komende maand verder ingericht.
Mijn dank gaat volledig uit naar mijn man, die mijn grote steun en toeverlaat is momenteel. Hij heeft de ruimte gevonden, bekeken en zal de inrichting voorlopig op zich nemen. Want ik kan weinig doen vanuit Engeland en ik wil natuurlijk zo snel mogelijk open als ik weer terug ben. Zonder zijn hulp was dat nooit gelukt! Dank je wel lieverd!
door Debby Rummens | 28 januari, 2018 | Engeland, Opleiding
ABBA mania in de BSR Academy
Naast alle standaard zaken die we deze week moesten doorstaan, zat er een hele leuke ondertoon in. Namelijk ABBA. Zaterdag de 27e zou er een ABBA concert zijn in het theater van Weymouth en bijna de hele groep ging er naar toe. Er moest dus druk geoefend worden op alle liedjes.
Maandagavond starten we met een songteksten oefening, dus zaten we met heel veel personen in een cottage gepropt om via laptop/tv de songteksten te oefenen. Ontzettend leuk en gezellig, al dachten de leraren er anders over. Ze konden meegenieten via het plafond, aangezien hun cottage er bijna boven lag. Verder werden de liedjes vol op gedraaid in de auto van Johan, maar het toppunt kwam uit een onverwachte hoek.
Vrijdagochtend was het uiteraard weer toets tijd. Deze week hadden we alles geleerd over het spijsverteringskanaal (digestive system) dus wij verwachtte daar een toets over te krijgen. Maar…. toen we de toets onder ogen kregen bleken we een “ABBA gestive system” test te krijgen! hilariteit alom. Jammer genoeg kregen we de echte test ook nog.
Zaterdagavond was het dan eindelijk zover. We hebben een topavond gehad. Gezongen en gedanst en genoten van alle Engelsen die in stijl naar het concert waren gekomen. We sloten de avond af bij de ontzettend leuke bar “1652”, waar een Gin&Tonic avond was.
Knap staaltje acteerwerk
Vorige week hadden de docenten Erik en Chris ons een “case enactment” laten zien. Dat komt er op neer dat er de een de klant speelt en de ander de practitioner. Deze week waren wij aan de beurt. Chris speelt de klant en elke dag is iemand anders aan de beurt als practitioner. De bedoeling is zoveel mogelijk duidelijk krijgen van welke klachten iemand last heeft en vervolgens stresspatronen te ontdekken die aan de klachten ten grondslag kunnen liggen. Ontzettend leerzaam. Ik was op woensdag aan de beurt en het was heel leuk om te doen. Uiteraard maakt de Engelse taal het soms wat lastig om een soepel gesprek te voeren, maar het ging prima. Op onderstaande foto speelde Chris een zwangere dame die met BSR goed geholpen kon worden.
Stagepromotie
De plannen voor de actieve promotie zijn ook van start gegaan. De flyer wordt driftig uitgedeeld en op verschillende locaties achter gelaten. Veelal zijn dat lokale pubs of winkels die wel iets met gezondheid hebben. Binnen de Crossfit groep laten we steeds meer informatie achter en de persberichten zijn klaar en worden verstuurd en informatie op de website van BSR Engeland is voorzien van de juiste informatie.
Mochten mijn lezers familie of kennissen hebben in de buurt van Dorchester/Dorset, maak ze dan attent op onze stageperiode, waarin ze 3 BSR sessies voor een sterk gereduceerd tarief (-50%) kunnen meemaken. Zie de flyer voor meer info.
Fijn vooruitzicht
Nog een paar nachtjes slapen en dan komen Maiko en Anouk weer mijn kant op. Ik kijk er wel naar uit om ze weer te zien. Het wordt ook wel de druk de komende weken hier op Greenwood Grange, want er komen deze week en volgende week veel familie van iedereen over. Erg gezellig dus.
door Debby Rummens | 23 januari, 2018 | Engeland, Opleiding
We zijn over de helft!
Jaaaaa, we kunnen gaan aftellen! We zijn beland in week 9 en dat betekent dat we de eerste helft hebben gehad van de opleiding die in totaal 16 weken duurt. Hoewel enkele mede studenten inderdaad aan het aftellen zijn, hou ik mij daar nog niet echt mee bezig. Ik geniet nog vol op van de tijd dat ik hier ben. Er is nog zoveel om te leren en ik kan niet wachten de nieuwe technieken onder de knie te krijgen.
Langzaamaan ben ik wel meer bezig met de tijd hierna. De tijd waarin ik eindelijk mijn praktijk kan starten. Daar komt toch nog veel bij kijken, dus ik zal mijn tijd in Engeland daar ook nog aan moeten besteden. Dus ik ben blij dat de stof om te leren deze week meevalt, dus de extra tijd besteed ik o.a. aan mijn nieuwe website, maar ook nadenken over hoe het allemaal moet gaan. In afwachting van een antwoord op een mogelijke praktijklocatie (waar ik inmiddels een negatief antwoord op heb gekregen), gaan de gedachten alle kanten op.
Tijdens de lessen besteden we er inmiddels ook aandacht aan. Dus wat kun je doen aan promotie van je praktijk. Maar wat veel leuker is, we krijgen een voorbeeld van een rollenspel tussen cliënt en practitioner. Onze docenten deze week, Erik en Chris, laten ons een leuk setje acteerwerk zien. De een speelt de klant, de ander is de practitioner. Wij bekijken het verhaal en denken mee in de vragen die gesteld moeten worden en welke stresspatronen er te verwachten zijn. Het is inmiddels duidelijk dat wij, als practitioner, een echte Sherlock Holmes moeten zijn. Want een cliënt komt vaak met 1 belangrijke klacht/pijn, maar het is nog belangrijker om de kleine klachten te weten te komen. En ook wat er in het verleden allemaal is gebeurd. Alles wordt genoteerd en dat geeft ons een compleet beeld. Wij kijken niet naar een specifieke klacht, maar naar het gehele lichaam. Alles staat namelijk met elkaar in verbinding. Dus waar iemand een klacht ervaart, kan een totaal andere oorzaak hebben.
Daarnaast kunnen de hoofdklachten bij de eerste behandeling nog niet direct verbeterd zijn, maar de andere “kleinere” klachten juist wel! En dat is het signaal dat het lichaam aan het werk is gegaan om zaken te helen.
Upper Zone
Deze week leren we verder over de Upper Zone, de nekregio. Een hele belangrijke plek, waar vastgezette stress veel klachten kan veroorzaken. Met name richting ledematen zoals de armen en naar het hoofd (denk aan hoofdpijn en migraine). We leren de wervels te vinden en welke stresspatronen er te vinden zijn.
Het is een hele andere manier van werken dan de onderrug. De nek is kwetsbaar, dus we gaan daar voorzichtiger te werk. Het is heel precies en gericht werken, want daar behaal je de meeste resultaten mee. Als alles goed gaat kunnen we aan het einde van week 10 een volledige basisrelease geven tijdens de partnerreleases. Spannend! Weer een stap verder.
Poundbury
Woensdagmiddag hadden we een middag vrij en toen stond Poundbury op de agenda. Zoals in het vorige blog vermeld, ging Janet ons rondleiden en uitleg geven over dit deel van Dorchester. Het is eigenlijk een nieuwbouwwijk, maar volledig gebouwd naar inzichten van Prins Charles. Hij zou willen dat alle plaatsen in Engeland er zo uit zouden zien.
Ik vond het prachtig. Er is een prachtige afwisseling van diverse soorten huizen. Ze zijn nieuw, maar lijken oud (qua uitstraling dan). Ruime opgezette straten en leuke winkeltjes. Jammer genoeg werkte het weer niet zo mee. Het woei flink met af en toe wat motregen.
We hebben wel genoten van een pub The Dutchess of Cornwall Inn. Een aantal hadden al een lunch genuttigd, maar we eindigen de wandeling met een lekker bakje koffie. We blijven lekker lang zitten, omdat het zo gezellig is.
Poole, Sandbanks en de bioscoop
Het weekend was redelijk volgepland. Zaterdagmorgen zijn Johan en ik wederom bij Crossfit Weymouth geweest voor een work-out. We hadden wederom ons best gedaan en moesten deze keer een partnerWOD doen. Een “suckfest” van partner A AMRAP van Cindy (5 pullups, 10 pushups, 15 squats) en Partner B, calorieën roeien binnen 3 minuten en dan wisselen. Lekkere conditieWOD dus.
Daarna snel terug naar Greenwood, douchen en vertrekken met de groep naar Poole. Poole ligt 40 minuten rijden vanaf Greenwood Grange. Niet heel ver dus. Het weer werkte niet heel erg mee, dus het werd niet een hele lange wandeling. We zijn naar het oude centrum geweest en uiteindelijk beland in een pub om te lunchen.
Vervolgens zijn we nog doorgereden naar Sandbanks. Hier vindt je de meest geweldige huizen en de grond blijkt hier de derde duurste te zijn van de wereld. Er ligt hier ook een schitterend zandstrand waar we nog even op hebben gelopen. In de zomer zal het hier verschrikkelijk druk zijn.
Groepsfoto! Allemaal happy faces.
Toen het te donker werd zijn we maar weer terug gereden. De volgende dag was er slecht weer voorspeld, dus werd het een dag met een binnenactiviteit. We belandden in de bioscoop van Weymouth. We hebben daar een geweldige film bekeken, The greatest Showman. Aanrader, dus mocht je nog iets zoeken, ga hier dan heen. Gebaseerd op een waar gebeurd verhaal is het een combinatie van een film met musicalelementen en met een mooie boodschap. Ik heb genoten.
Na de film sloten we de dag af met een strandwandeling en een bak koffie in een hele leuke tent “1652”. Met een beetje geluk zal de eigenaar nog langskomen als klant tijdens onze stageperiode, want we moeten nu beginnen met werven van cliënten.
door Debby Rummens | 16 januari, 2018 | Engeland, Opleiding
De reis en aankomst in Engeland
Alle Nederlandse studenten zijn met de nachtboot van Stenaline zaterdagavond vertrokken richting Engeland. De reis op een boot is best relaxed, want je nadat je je auto geparkeerd hebt, kan je naar je hut en daarna nog even wat drinken. Dat hebben we ook gedaan en uiteraard verhalen gedeeld van onze vakanties. Na de nacht geslapen te hebben in een hut (een buitenhut deze keer), wordt je gewekt om 5.30 uur. Dan heb je een uur de tijd om op te staan en bij je auto te staan om 6.30 uur, wanneer het ontschepen start.
Omdat we op zondagochtend vroeg in Engeland rijden is het lekker rustig op de wegen. Het linksrijden voelt helemaal niet vreemd en alles gaat voorspoedig. Na 2 uurtjes doen we een ontbijtje bij de Welcomebreak en dan is het nog bijna 2 uurtjes doorrijden tot Greenwood Grange,
Wat is het fijn om hier weer te zijn! Direct de cottages in en spullen zijn vaste plek geven. Uiteraard moet er nog (week)boodschappen gedaan worden en gelukkig is de Lidl op zondag ook gewoon open. Wat is alles toch vertrouwd.
Heerlijke wandeling in de bossen, aan het eind van de dag.
En we zijn weer van start!
Als ik dit schrijf, hebben we de eerste week van het tweede deel alweer er op zitten. Alsof we niet weg geweest zijn, zaten we maandag weer in het klaslokaal en stonden Tracy en Kees weer voor de klas. We gingen ook meteen van start; 30 seconds loving thought (daar starten we elke dag mee) en Cliëntmanagement werd vervolgd.
Voor woensdag stond de eerste test alweer gepland. De Techniek theorietest voor de Midzone deze keer. Op vrijdag stond de reguliere test van Anatomy gepland. We hebben het gehad over het circulatiestelsel. Qua stof makkelijker te leren dan alle spieren e.d. maar het maken van de test is altijd weer spannend. Toch merk ik dat de opleiding Medische Basiskennis, die ik al achter de rug heb, zeker helpt. De stof heb je namelijk al een keer gehad. Dus de werking van dit stelsel is herhaling, alleen de Engelse termen moeten geleerd worden. Dus voor degene die deze opleiding van plan zijn om te gaan volgen, het kan ondersteunend werken om je Medische Basiskennis al te halen.
We maken qua nieuwe technieken kennis met een “geheime wapen”. Deze nieuwe techniek kan mooie resultaten opleveren, als extra op de basis release. Daarnaast maken we een begin met de techniek voor de “Upper Zone”. Dat is het nekgebied, waar net zoveel spanning kan zitten als de “Lower Zone”, misschien nog wel meer, met de telefoon en Ipad cultuur tegenwoordig. We hebben Sir Harry ook gevraagd voor een demonstratie:
De Whats-app neck
Maiden Castle, Poundbury en Blue Vinny
Zaterdag hebben alle “dutchies” een bezoek gebracht aan Maiden Castle. Dat is een hele oude nederzetting geweest. Hier kan je naar toe wandelen en bovenop heb je waanzinnige uitzichten over Dorchester en omgeving. Het woei flink, maar het was lekker om even uit te waaien. Daarna zijn we naar Poundbury geweest. Een soort voorstad van Dorchester. Dit is eigenlijk allemaal nieuwbouw, maar opgezet volgens de gedachten van Prins Charles. Zo zouden alle dorpen in Engeland eruit moeten zien. Het was ook heel mooi opgezet. We hebben lang niet alles gezien, want woensdag zal Janet, onze Engels-Nederlandse klasgenoot ons alles hierover vertellen.
Op zondag hebben we een lange wandeling gemaakt richting Puddeltown. Je loopt dwars door de bossen en bent ruim een uurtje zoet. In Puddletown zit de pub, Blue Vinny, waar we in de eerste week ook hebben gegeten. Deze keer konden we alleen een bakkie koffie halen. Het was volledig volgeboekt door de Engelsen. We hebben deze trip ook gebruikt om onze flyer, over ons apprentenceship in February, uit te delen. Het lachwekkende was, dat we op de heenweg flyers in het bushokje hadden opgehangen en deze op de terugweg WEG waren. We gingen er maar vanuit dat ze door geïnteresseerden zijn meegenomen, dus hingen er meteen meer op.
Stage
Onze stageperiode, waarmee we de opleiding afsluiten komt steeds dichter bij. We moeten nu serieus actief klanten gaan werven, zodat we deze 2 weken allemaal voldoende mensen kunnen releasen. de bedoeling is minimaal 3-5 personen per cursist, die 3x in die twee weken komt voor de release. De flyer hadden we eerder al ontworpen en gedrukt, zie blog week 4. Nu moeten we het persbericht en de tekst voor op de Engelse BSR site ook in orde maken. Uiteraard zijn er voorbeelden van eerdere jaren, maar wij zijn een beetje eigenwijs.
Johan en ik hebben onze zinnen gezet op de leden van Crossfit Weymouth. Wij gaan daar actief promotie doen, want voor sporters is BSR erg geschikt om blessures te voorkomen en prestaties te verbeteren. Want sporten op zich is ook een stressfactor voor het lijf. Maar als je lichaam voldoende stressvrij is, kan deze stressfactor veel beter worden opgevangen en verwerkt.
door Debby Rummens | 5 januari, 2018 | Engeland, Opleiding
Gelukkig Nieuwjaar
Ten eerste wens ik jullie allemaal nog een gelukkig 2018! Dat al jullie dromen en wensen uit mogen komen. Nog 1 nachtje slapen en ik ga weer op reis naar Engeland. Dan start het tweede deel van de opleiding Body Stress Release. Het zijn weer 9 weken van hard studeren, maar nu wel met het eindresultaat; een diploma.
De afgelopen 3 weken waren heerlijk. Heel fijn om thuis te zijn tijdens de kerstdagen en uiteraard Oud en Nieuw. Dat zijn toch de momenten om te besteden met je eigen gezin en familie. De rest van de weken heb ik besteed aan niks doen, wat afspraken voor mijn toekomstige bedrijf, weer sporten in mijn vertrouwde crossfitbox en lezen in een interessant boek (De logica van geluk van Mo Gawdat).
Het was ook een periode van reflectie. Juist een jaar geleden maakte ik de beslissing om te solliciteren voor de opleiding Body Stress Release. En kijk waar ik nu sta. Er kan een hoop gebeuren in 1 jaar. Mocht ik iemand hebben geïnspireerd met mijn blog; de opgave voor de BSR opleiding in Engeland sluit op 10 januari. Je hebt dus nog een paar dagen.
De komende weken….
Teruggaan naar Engeland geeft mij een dubbel gevoel. Ik kijk er naar uit om het geweldige land weer te bezoeken en uiteraard mijn mede-cursisten weer te spreken. Ook kijk ik uit naar het leren van de rest van de techniek, want ik ben er nog lang niet. Er valt nog heel veel te leren. Maar ik vind het ook wel weer raar. Raar, om weer mijn gezin te verlaten en het contact via een beeldscherm te laten lopen. Ook het weer “alleen” leven voelt weer raar. Ook vind ik het spannend. Want de komende weken moeten we heel veel extra leren, maar ook aan de slag om onze klanten te werven voor de stageperiode. Uiteraard zijn er veel ideeën en staan we niet alleen, maar we moeten het nog wel doen. En daarna start de periode waar je dit alles voor doet. Het runnen van een eigen praktijk. Misschien nog het spannendste deel van mijn avontuur.
Ik zal in ieder geval mijn blog de komende weken blijven schrijven, zodat jullie op de hoogte blijven van mijn belevenissen.
door Debby Rummens | 17 december, 2017 | Engeland, Opleiding
Aftellen naar de vakantie
Het is de zevende week en tevens de laatste week voordat we 3 weken vakantie hebben. Hoewel ik de weken hiervoor er geen last van heb gehad, begin ik te merken dat ik moeier ben dan anders. Ik ben het een beetje zat en ik kijk uit naar vrijdag, of eigenlijk zaterdag. En ik ben niet de enige. We hebben er allemaal last van.
Het is een week van herhalen, maar ook nog nieuwe kennis opbouwen. Qua techniek leren we nog belangrijke extra releases en met de Anatomie lessen ronden we het deel over zenuwen af. Deze nieuwe kennis zal op vrijdag ook worden getoetst in het eerste grote examen. Het is dus een week van alle stof die we vanaf het begin hebben gehad, opnieuw in ons hoofd krijgen en nog nieuwe kennis toevoegen. En omdat ik het een beetje zat ben, merk ik dat mijn hoofd te vol zit om nieuwe dingen erin te stoppen. Het kost allemaal meer moeite. Gelukkig mogen we het na het examen “vergeten” en wordt het niet meer getoetst.
Max Gate
Het laatste uitje in Engeland is het bezoek aan Max Gate. Dat is het buitenhuis waar de beroemde engelse schrijver Thomas Hardy woonde. Samen met Liesbeth vertrekken we zondag hier naar toe. Het is het bezoeken waard, zeker als je liefhebber bent van oude huizen. 
Het huis, Max Gate
De woonkamer
De schrijfkamer
Inpakken en laatste avondmaal
Ik begin ook alvast met inpakken. Het grote voordeel van de opleiding in Engeland, is dat je de keuze hebt om met de auto te gaan. Naast dat je op de locatie lekker mobiel bent, kun je hierdoor ook veel meer spullen meenemen. Ik laat een klein gedeelte achter, die met Steve mee kan in zijn auto. Dat heb ik na de vakantie toch weer nodig. Op donderdag spreken we met zijn allen af om ons laatste diner samen te eten. Dus iedereen neemt zijn eigen maaltijd mee (die koelkast moet toch leeg) en we eten het op in onze cottage. Heel fijn om elkaar zo nog even te spreken, want de volgende morgen is daar weinig tijd voor.
Examen
Vrijdagmorgen is het zover. Ik zet al mijn tassen in de auto en om 9.00 zitten we klaar in het lokaal. We hebben allemaal onze eigen tafel en zitten verspreid door het lokaal. We hebben twee examens te maken. We krijgen beide examens tegelijkertijd en mogen zelf kiezen met welk onderdeel we beginnen. Ik verlaat als derde het lokaal. Ik heb er een goed gevoel over, ondanks dat ik mijn twijfelvragen waarschijnlijk niet goed heb. De rest van de groep is ook op tijd klaar. Enkele gaan direct de reis aanvangen. De groep Nederlandse studenten gaan allemaal met de nachtboot terug, dus wij verlaten Greenwood Grange als laatste.
De terugreis en aankomst thuis
De reis van Dorchester naar Harwich wordt een lange reis. Er staat veel file onderweg. De navigatie leidt ons al via de noordroute richting Londen vanwege file bij Southampton. Hierdoor rijden we niet over de snelwegen, maar meer binnendoor. Hele mooie route, maar iets meer vermoeiend. Bij Londen staat er natuurlijk ook file. Wij kiezen ervoor om via de zuidkant London te passeren. Na ruim 6 uur rijden komen we aan in Harwich! Normaal is de route in 3-4 uur te doen. We hebben in ieder geval genoeg tijd om bij te komen, want we kunnen pas vanaf 20.30 uur boarden op de boot. We eten een lekkere maaltijd in een ontzettend leuk restaurant. Uiteindelijk vertrekt de boot om 23.00 uur richting Nederland. 
Deze keer heb ik een eigen hut op de boot. Ik slaap weer niet geweldig. Om 6.30 uur (nederlandse tijd) gaat de “wekker” af met de mededeling dat we om 8.00 uur bij de auto moeten zijn om eraf te rijden. Ik bel naar huis dat ik rond 10.00 uur thuis ben. Ik rij deze keer alleen naar huis. Het rechts rijden gaat meteen goed. Ik had namelijk verwacht dat ik echt moest omschakelen.
Om 10.00 uur ben ik thuis en wordt warm onthaalt door Maiko en de kinderen. Ook Shiva, onze dalmatiër, is door het dolle heen. Nu is het tijd om te gaan genieten van mijn vakantie. Even geen studieboek op schoot, maar mijn hoofd leegmaken en alleen maar leuke dingen doen. Ook mijn blog blijf in deze tijd stil.
Conclusie over het eerste deel van de opleiding
De eerste 7 weken zijn voorbij gevlogen. We hebben ontzettend veel geleerd en zullen nog heel veel erbij leren. Het tempo en de hoeveelheid zijn goed te doen, als je ook de tijd en moeite erin steekt. Dus elke dag moet je je aantekeningen bijwerken en de toegevoegde stof tot je nemen. Ook moet je regelmatig, buiten de lestijden om, praktijk oefenen, zodat je meer onbewust bekwaam wordt van de techniek.
De docenten zijn allemaal geweldige, inspirerende mensen. Met heel veel liefde stellen zij hun kennis beschikbaar. Heb je problemen om iets te snappen, of krijg je iets niet onder de knie, steken ze extra tijd in je. Dit maakt dat je voldoende vertrouwen opbouwt in jezelf en het vertrouwen dat je het diploma kan halen.
De locatie is geweldig. Om heel eerlijk te zijn, ik zou niet eens in Zuid-Afrika de studie willen volgen. Hoewel de techniek in Zuid-Afrika is ontstaan, maakt de locatie in Engeland dat je als groep heel hecht ben. Je leeft dicht bij elkaar, het leslokaal is op loopafstand. En de voorzieningen zijn in orde. Engeland is een heel mooi land en de mensen zijn heel aardig. Ik ben toch wel verliefd geworden op dit land. Omdat je niet ver van Nederland bent, kan je tijdens de vakantieperiode ook gewoon naar huis. En dat is zo halverwege de opleiding een hele fijne bijkomstigheid, zeker rond de feestdagen. En het links rijden valt heel erg mee. Trouwens in Zuid-Afrika rijden ze ook links.
Ik kijk straks er ook weer naar uit om terug te gaan om de laatste 9 weken te volgen. Het doel blijft natuurlijk om in maart met het diploma terug te komen!
Mocht je me in de vakantieperiode mij tegenkomen, schroom niet om je eventuele vragen aan mij te stellen! Ik doe niets liever dan anderen enthousiast maken over deze geweldige techniek.
Ik wens al mijn lezers hele fijne feestdagen en een geweldig 2018. Tot over 3 weken!
Recente reacties