We zijn over de helft!

Jaaaaa, we kunnen gaan aftellen! We zijn beland in week 9 en dat betekent dat we de eerste helft hebben gehad van de opleiding die in totaal 16 weken duurt. Hoewel enkele mede studenten inderdaad aan het aftellen zijn, hou ik mij daar nog niet echt mee bezig. Ik geniet nog vol op van de tijd dat ik hier ben. Er is nog zoveel om te leren en ik kan niet wachten de nieuwe technieken onder de knie te krijgen.

Langzaamaan ben ik wel meer bezig met de tijd hierna. De tijd waarin ik eindelijk mijn praktijk kan starten. Daar komt toch nog veel bij kijken, dus ik zal mijn tijd in Engeland daar ook nog aan moeten besteden. Dus ik ben blij dat de stof om te leren deze week meevalt, dus de extra tijd besteed ik o.a. aan mijn nieuwe website, maar ook nadenken over hoe het allemaal moet gaan. In afwachting van een antwoord op een mogelijke praktijklocatie (waar ik inmiddels een negatief antwoord op heb gekregen), gaan de gedachten alle kanten op.

Tijdens de lessen besteden we er inmiddels ook aandacht aan. Dus wat kun je doen aan promotie van je praktijk. Maar wat veel leuker is, we krijgen een voorbeeld van een rollenspel tussen cliënt en practitioner. Onze docenten deze week, Erik en Chris, laten ons een leuk setje acteerwerk zien. De een speelt de klant, de ander is de practitioner. Wij bekijken het verhaal en denken mee in de vragen die gesteld moeten worden en welke stresspatronen er te verwachten zijn. Het is inmiddels duidelijk dat wij, als practitioner, een echte Sherlock Holmes moeten zijn. Want een cliënt komt vaak met 1 belangrijke klacht/pijn, maar het is nog belangrijker om de kleine klachten te weten te komen. En ook wat er in het verleden allemaal is gebeurd. Alles wordt genoteerd en dat geeft ons een compleet beeld. Wij kijken niet naar een specifieke klacht, maar naar het gehele lichaam. Alles staat namelijk met elkaar in verbinding. Dus waar iemand een klacht ervaart, kan een totaal andere oorzaak hebben.

Daarnaast kunnen de hoofdklachten bij de eerste behandeling nog niet direct verbeterd zijn, maar de andere “kleinere” klachten juist wel! En dat is het signaal dat het lichaam aan het werk is gegaan om zaken te helen.

Upper Zone

Deze week leren we verder over de Upper Zone, de nekregio. Een hele belangrijke plek, waar vastgezette stress veel klachten kan veroorzaken. Met name richting ledematen zoals de armen en naar het hoofd (denk aan hoofdpijn en migraine). We leren de wervels te vinden en welke stresspatronen er te vinden zijn.

Het is een hele andere manier van werken dan de onderrug. De nek is kwetsbaar, dus we gaan daar voorzichtiger te werk. Het is heel precies en gericht werken, want daar behaal je de meeste resultaten mee. Als alles goed gaat kunnen we aan het einde van week 10 een volledige basisrelease geven tijdens de partnerreleases. Spannend! Weer een stap verder.

Poundbury

Woensdagmiddag hadden we een middag vrij en toen stond Poundbury op de agenda. Zoals in het vorige blog vermeld, ging Janet ons rondleiden en uitleg geven over dit deel van Dorchester. Het is eigenlijk een nieuwbouwwijk, maar volledig gebouwd naar inzichten van Prins Charles. Hij zou willen dat alle plaatsen in Engeland er zo uit zouden zien.

Ik vond het prachtig. Er is een prachtige afwisseling van diverse soorten huizen. Ze zijn nieuw, maar lijken oud (qua uitstraling dan). Ruime opgezette straten en leuke winkeltjes. Jammer genoeg werkte het weer niet zo mee. Het woei flink met af en toe wat motregen.

We hebben wel genoten van een pub The Dutchess of Cornwall Inn. Een aantal hadden al een lunch genuttigd, maar we eindigen de wandeling met een lekker bakje koffie. We blijven lekker lang zitten, omdat het zo gezellig is.

Poole, Sandbanks en de bioscoop

Het weekend was redelijk volgepland. Zaterdagmorgen zijn Johan en ik wederom bij Crossfit Weymouth geweest voor een work-out. We hadden wederom ons best gedaan en moesten deze keer een partnerWOD doen. Een “suckfest” van partner A AMRAP van Cindy (5 pullups, 10 pushups, 15 squats) en Partner B, calorieën roeien binnen 3 minuten en dan wisselen.  Lekkere conditieWOD dus.

Daarna snel terug naar Greenwood, douchen en vertrekken met de groep naar Poole. Poole ligt 40 minuten rijden vanaf Greenwood Grange. Niet heel ver dus. Het weer werkte niet heel erg mee, dus het werd niet een hele lange wandeling. We zijn naar het oude centrum geweest en uiteindelijk beland in een pub om te lunchen.

Vervolgens zijn we nog doorgereden naar Sandbanks. Hier vindt je de meest geweldige huizen en de grond blijkt hier de derde duurste te zijn van de wereld. Er ligt hier ook een schitterend zandstrand waar we nog even op hebben gelopen. In de zomer zal het hier verschrikkelijk druk zijn.

Groepsfoto! Allemaal happy faces.

Toen het te donker werd zijn we maar weer terug gereden. De volgende dag was er slecht weer voorspeld, dus werd het een dag met een binnenactiviteit. We belandden in de bioscoop van Weymouth. We hebben daar een geweldige film bekeken, The greatest Showman. Aanrader, dus mocht je nog iets zoeken, ga hier dan heen. Gebaseerd op een waar gebeurd verhaal is het een combinatie van een film met musicalelementen en met een mooie boodschap. Ik heb genoten.

Na de film sloten we de dag af met een strandwandeling en een bak koffie in een hele leuke tent “1652”. Met een beetje geluk zal de eigenaar nog langskomen als klant tijdens onze stageperiode, want we moeten nu beginnen met werven van cliënten.