Afscheid nemen bestaat niet, maar toch….

Afscheid nemen bestaat niet, maar toch….

De laatste weken vliegen voorbij. De tijd van afscheid nemen komt steeds dichter bij. Ik zit nog volledig in standje “werken” en voorbereiden voor Engeland past even niet in mijn hoofd. Gelukkig hoeft dat ook niet, want ik heb nog een kleine week vakantie voordat ik echt vertrek. Ik merk dat ik in de laatste werkweek met kriebels naar Den Helder rijdt. Het doet me toch meer dan ik dacht.

Inwerken

Ik heb veel tijd besteed aan het maken van een overdrachtsdocument van mijn werkzaamheden. Uiteindelijk is het een document van 20 pagina’s geworden! De afgelopen weken heb ik mijn opvolger kunnen vertellen over wat ik allemaal doe, hoe ik het doe, waar ik de informatie vandaan haal en wie ik daarvoor nodig heb. Veel te veel informatie in zo’n korte tijd, dus een overdrachtsdocument geeft dan voldoende houvast. Ik heb gelukkig het volste vertrouwen dat het goed komt. Dit stuk kan ik nu gaan loslaten.

Ook de actielijst van mijn werkzaamheden die ik per se wilde afronden voor mijn vertrek is gelukt om leeg te maken. Ik ben dus ook echt klaar voor mijn gevoel.

Afscheid

Dan is de dag daar. 18 oktober 2017. Ik ruim in de ochtend de meeste spullen in mijn kantoor op. Mijn fotowand haal ik langzaam leeg. Ik kijk naar alle foto’s van mijn meiden die ik de laatste 11 jaar daar op heb geplakt. Als alle foto’s weg zijn is het zo kaal! Ik ruim alle overbodige papieren op, kijk de lades en kast na op persoonlijke spullen en stop ze in een doos.

Om 12.00 uur loop ik met mijn collega’s naar de stad voor een heerlijke lunch. Ik word verwend met een grote bos bloemen. Eenmaal terug op kantoor, rond ik nog een laatste last-minute actie af en om half 4 loop ik naar de grote vergaderzaal, waar mijn afscheidsfeestje is. Ik ben blij verrast met zo’n grote opkomst van collega’s. Dat ze allemaal voor mij komen! Ik sta niet graag in de belangstelling dus ik laat het over mij heen komen. Mooie woorden, kussen, handen schudden en presentjes in ontvangst nemen. Mijn manager geeft een mooie speech en ik word in verlegenheid gebracht van al de complimentjes. Ook ik geef een speech waarin ik terug kijk op alle veranderingen in die 13 jaar tijd.

Ik rij met een auto vol cadeaus naar huis. Ik ben moe, maar voel me goed. Het is een mooi afscheid geweest.

Laatste dag

Donderdag is de laatste dag dat ik naar het Helderse rij. Deze ochtend komen nog enkele collega’s langs om afscheid te nemen. Ik ruim de laatste dingen op, trek mijn pc leeg en loop nog langs een paar mensen die ik nog niet gezien had. Om half 3 sluit ik dan echt de deur achter mij en stap mijn auto in. Dit was het dan. Ik sluit een leuke tijd af en ga een nog leukere tijd tegemoet. Het voelt raar, nog wat onrealistisch, maar wel goed. Ik heb het goed kunnen afsluiten en ga mij nu richten op het voorbereiden van mijn vertrek.